کرونوس – برای دههها جراحی برداشت لوزه و غدد آدنویید بر روی کودکان انجام میشد. این ساختارهای بافت لنفاوی برای جلوگیری اولیه از ورود مواد بیماریزا به سیستم تنفسی معمولاً در سالهای نخستین زندگی مشکلات مزمن پیدا میکنند.
از آنجا که جامعهی پزشکی مدتهاست معتقد است فقدان این اعضا سلامتی فرد را به طور جدی به خطر نمیاندازد، بسیاری از پزشکان برای درمان دردهای گلو و عفونتهای گوش اقدام به برداشتن و قطع کردن منبع آنها میکنند.
اما بر اساس مطالعهی جدیدی که در JAMA Otolaryngology-Head & Neck Surgery منتشر شده، برداشتن این اعضا ممکن است کودک را در آینده در معرض بیماریهای دیگری قرار دهد.
این گروه تحقیقاتی به سرپرستی دکتر شان بایرز از دانشگاه ملبورن پروندهی پزشکی حدود ۱/۲ میلیون فرد دانمارکی را که حاوی سوابق بیماری آنان از بدو تولد تا سن ۱۰ سالگی و در برخی موارد ۳۰ سالگی بود، مورد مطالعه قرار داده است.
آنان پس از مقایسهی پروندهی پزشکی افرادی که تحت جراحی لوزهبرداری قرار گرفته بودند و اشخاص معمولی، متوجه شدند کسانی که لوزههای خود را برداشته بودند در سالهای بعد در زندگیشان سه برابر بیش از دیگران دچار بیماریهای حساسیتی یا عفونت سیستم تنفسی فوقانی (بیماریهایی از جمله آسم، آنفولانزا، ذاتالریه و …) شده بودهاند. برداشتن آدنوئیدها نیز هم احتمال ابتلا به بیماریهای ذکر شده را بالا برده و هم ممکن است منجر به بیماریهای مزمن انسدادی ریه (COPD) و بیماریهای دیگری از این دست گردد.
دیگر این که این جراحیها سعی در از بین بردن نشانههای مشکلزای لوزوی و آدنوئیدی (مشکلات تنفسی و تورم مزمن سینوسها و گوش) دارند حال این که مشخص شده است این بیماریها کمی بعد از انجام جراحی بازمیگردند و این بدین معنی است که مزایای کوتاهمدت این جراحی در مقابل خطرات بلندمدت آن بایستی نادیده گرفته شود. محققین معتقدند تعداد بالای افرادی که پروندهی آنان در این تحقیق مورد مطالعه قرار گرفته به این تحقیق وزن و اعتبار زیادی میبخشد.
با توجه به این نتایج، دکتر بایرز و همکارانشان معتقدند در صورتی که درمانهای جایگزین ممکن باشد بایستی تا حد امکان از انجام چنین جراحیهایی پرهیز شود. اگر انتخاب دیگری پیش رو نباشد، پزشکان بایستی این عمل جراحی را تا حد ممکن به تعویق بیندازند تا سیستم ایمنی بدن کودک به اندازهی کافی رشد یابد. آنان مینویسند: «لوزهها و آدنوئیدها بخشهایی از سیستم لنفاوی هستند و هم در رشد عادی سیستم ایمنی و هم در تشخیص عوامل بیماریزا در کودکان و سالهای اولیهی زندگیشان نقش کلیدی دارند. لذا عجیب نیست که برداشتن آنها تشخیص پاتوژنها (عوامل بیماریزا) را در بدن مشکل کرده و خطر ابتلا به بیماریهای تنفسی و عفونی را در آینده افزایش دهد.»
«تحقیقات گسترده در مورد منشأ بیماریها هر روز بیش از روز گذشته به ما ثابت میکند ایجاد کوچکترین تغییر در ساختار فیزیکی کودکان و روند رشدی آنها ممکن است عواقب جبرانناپذیری در سلامت عمومی آنان خواهد داشت.»