کرونوس کانال دانش و علوم به زبان فارسی – اخبار علمی و تحلیل
کرونوس – ستارهشناسان موفق شدهاند که اجزای تشکیلدهندهی یک کوتولهی سفید (که احتمالا از آخرین مراحل تکامل اجرام در فضا است) را تخمین بزنند. آنان متوجه شدند که هستهی این کوتولهی سفید سنگینتر از مقدار پیشبینی شده بوده و حاوی اکسیژن بیشتری نیز میباشد. این ممکن است عواقب زیادی برای ستارهشناسان داشته باشد.
این مقاله که روی Nature منتشر شده است درون KIC08626021 که کوتولهای سفیدی در فاصلهی ۱۳۷۵ سال نوری با زمین است را مورد بررسی قرار میدهد. این ستاره که اکنون در اواخر عمرش به نظر میرسد، تقریباً هماندازهی زمین است اما جرمی برابر با ۶۰٪ جرم خورشید دارد. این ستاره لرزههایی از خود نشان میدهد که محققان با مطالعهی آنها قادرند اجزای تشکیلدهنده و مقدار آنها را در این ستاره مشخص کنند. این تیم اعلام کرده است که هستهی این کوتوله حاوی جرمی ۴۰٪ بیش از مقدار پیشبینی شده بوده و همچنین ۱۵٪ اکسیژن بیشتری دارد. یکی از این محققین در بیانیهای گفت: «ما توانستیم با دقت زیادی اجزای داخلی این کوتولهی سفید را شناسایی کنیم، درست انگار که آن را از وسط به نیم تقسیم کرده و لایههای آن را مورد بررسی قرار داده باشیم.»
کوتولههای سفید، باقیماندهی ستارههایی هستند که عمرشان را از دست دادهاند ولی جرمشان آنقدر زیاد نبوده که به ابرنواختر (Supernova) تبدیل شوند. حدود ۹۷٪ از ستارههای کهکشان راه شیری از نوع کوتولهی سفید هستند. اتمها در هستهی کوتولههای سفید دیگر شکافته نمیشوند و انرژی آنها از الکترونهایی که در مقابل سقوط گرانشی مقاومت میکنند تأمین میشود. کوتولههای سفید در ابتدا بسیار داغ هستند و کمکم دمای آنها کاهش مییابد.
یکی از این محققین میگوید تحقیقات در این مورد که آیا این اطلاعات اخیر در مورد دیگر ستارگان نیز صادق است یا نه باید ادامه یابد چون ممکن است این تفاوت در اطلاعات قبلی و فعلی ما به دلیل استثنایی بودن این ستاره باشد. اما این تحقیقات نوع دید ما را به فرایندی که ستارگان پس از مرگ تجربه میکنند تغییر میدهد.
